Innerlijk kind

Je innerlijke kind als gids naar vrijheid en zelfliefde
schrijver: Yvon van Heck

 
Het innerlijke kind… misschien heb je er wel eens van gehoord, als iets dat diep in jou verborgen zit en soms onverwacht naar boven komt. Het is dat deel in jou dat sterk kan reageren op iets kleins, of juist bevriest en niets meer voelt.
Vaak komen overtuigingen als "Ik ben niet goed genoeg" of "Ik moet alles alleen doen"voort uit ervaringen uit onze kindertijd en blijven ze ons volwassen leven beïnvloeden. Maar het innerlijke kind gaat niet alleen over pijn en oude wonden. Het is ook de bron van jespeelsheid, creativiteit, verwondering en het pure plezier dat je als kind vanzelfsprekend voelde.
Door je eigen innerlijke kind te leren zien en omarmen, ontstaat er ruimte om oude patronen en pijn los te laten, waardoor je weer verbinding kunt maken met die lichte, blije kant in jezelf.
"Wil je weten hoe je jouw innerlijke kind kunt omarmen en weer volledig kunt genieten van het leven? Lees dan verder."

Wat wordt bedoeld met innerlijk kind?

Iedereen draagt een innerlijk kind in zich. Een jonge versie van onszelf die nog 'leeft' in het verleden. Het is het deel in ons dat gevormd is in onze jeugd: alle ervaringen, emoties en overtuigingen die we toen hebben opgedaan, leven nog steeds in ons. Denk aan momenten van veiligheid en plezier, maar ook aan teleurstellingen, angst of het gevoel er niet bij te horen. Als kind had je een aantal basisbehoeften: gehoord en gezien worden, liefde ervarenen je veilig voelen. Wanneer daar niet voldoende aan werd voldaan, vond je manieren om te overleven. Deze kindslimme strategieën waren destijds noodzakelijk, maar kunnen je nu, als volwassene, belemmeren.

Misschien herken je het: een kleine opmerking van een collega raakt je dieper dan je zou verwachten, je wordt om iets relatief kleins ineens heel boos of je trekt je juist terug en durft niets meer te zeggen. Je voelt je verlamd, klein of gefrustreerd, alsof je even weer het kleine jongetje of meisje van vroeger bent.
Soms merk je ook dat oude patronen steeds terugkomen:
- je probeert het anderen naar de zin te maken
- durft geen 'nee' te zeggen
- voelt je snel afgewezen
- je bent erg kritisch op jezelf
- je leeft in je hoofd ipv je lijf
- zoekt troost in eten, drinken of andere afleidingen
Vaak zijn dit signalen van dat kwetsbare kind dat nog steeds in jou aanwezig is.

Hoe dit kind in jou is ontstaan

We worden allemaal geboren als een puur en open mensje, vol eigenheid en levenslust. Maar al snel leren we dat de wereld verwachtingen heeft: thuis, op school, in de maatschappij. Misschien kreeg je veel liefde en aandacht, misschien minder. Hoe goed je ouders het ook bedoelden, niemand kan aan álle behoeften van een kind voldoen. Daardoor leer je al vroeg jezelf aan te passen, gevoelens te onderdrukken of rollen aan te nemen die eigenlijk niet bij jou horen.

Zo ontstaan onbewuste overtuigingen als "Ik ben niet goed genoeg", "Ik moet het alleen doen" of "Ik verdien geen liefde". Een deel van jou blijft dan als het ware in dat moment vastzitten. En hoewel jij ouder wordt, groeit dat stuk van binnen niet vanzelf mee. De Belgische schrijver en transformatiecoach Jan Bommerez noemt dit soort overtuigingen kernwonden. Hij legt in zijn boeken en podcasts uit dat deze wonden vaak in de vroege jeugd ontstaan en ons volwassen leven dagelijks beïnvloeden. Door ze te herkennen en ermee te werken, ontstaat er ruimte voor heling en innerlijke vrijheid.

Waarom contact maken met je innerlijk kind zo belangrijk is

Misschien vraag je je af waarom je hier aandacht aan zou besteden. Het antwoord is eenvoudig: Zolang je innerlijke kind niet gezien en gehoord wordt, blijf je vastlopen in patronen en gedrag die je niet goed kunt verklaren.

Je probeert van alles, boeken lezen, praten met vrienden, jezelf toespreken maar het voelt alsof je steeds weer in hetzelfde cirkeltje belandt. Het gaat hier niet om iets wat jij verkeerd doet, maar om iets waar je je nog niet bewust van bent. Namelijk het deel van jou dat wacht op erkenning en graag gehoord en gezien wil worden.

Bevestiging en erkenning die je bij gebrek aan contact met je innerlijke kind buiten jezelf gaat zoeken, komen op allerlei manieren naar voren. Denk aan constant posten op social mediaom goedkeuring te krijgen, altijd willen pleasen of je eigenwaarde afhankelijk maken van complimenten, reacties of aandacht van anderen. Het vervult tijdelijk, maar geeft nooit echte rust, omdat je innerlijke kind nog steeds gehoord en gezien wil worden. Niet door de omgeving, maar door JOU.

Heling begint met afstemmen op je eigen gevoelens en emoties.
Door bewust te worden van wat je voelt en jezelf toestemming te geven deze gevoelens te ervaren, zet je de eerste stap naar verandering. Het herkennen en benoemen van emotieshelpt ze te begrijpen en serieus te nemen. Emoties bestaan niet voor niets: ze geven waardevolle informatie over jou. Er zijn geen 'slechte' emoties, alleen manieren die effectiever of minder effectief zijn om ermee om te gaan.

Hoe kun je contact maken met je innerlijk kind?

Contact maken met je innerlijke kind kan op verschillende manieren. Voor sommigen werkt een eenvoudige visualisatie: je sluit je ogen, ziet jezelf als kind en vraagt: "Wat heb je nodig? Wat wil je me vertellen?" Voor anderen werkt het schrijven van een brief aan hun jongere zelf, of het terughalen van een herinnering of foto en die met zachte ogen opnieuw bekijken.
De basis is altijd om te gaan 'voelen' en dus uit je hoofd te gaan.

Wat mij persoonlijk veel heeft geholpen in mijn eigen helingsproces was het maken van een innerlijk kind-hoekje. Hierin stond een grote foto van mezelf als kleuter, mijn favoriete knuffel van vroeger en mijn eerste schoentjes. Persoonlijke spullen die me herinnerden aan die tijd. Elke avond, als ik in bed lag, visualiseerde ik het contact met mijn innerlijke kind en vroeg ik hoe haar dag was geweest. Vrij snel merkte ik dat mijn innerlijk kind terug begon te 'praten', waardoor ik steeds beter kon horen wat ze te vertellen had.

Op deze manier kun je jezelf ook troosten en geruststellen. Vaak is ons innerlijke kind bang of angstig en reageert het vanuit die emotie op alles wat er om ons heen gebeurt.
Belangrijk hierbij is dat je je kinderlijke deel niet veroordeelt, maar benadert met compassie. Net zoals je een echt kind zou troosten en vasthouden, zo mag je ook voor jezelf zorgen. Dit vraagt geduld en moed. Soms kom je oude pijn tegen die je liever vermijdt. Soms lijkt het of je terugvalt. Maar elke keer dat je je innerlijke kind ziet en erkenning geeft, heelt er een stukje.

Waarom zou ik mijn innerlijk kind helen?

Wat levert dit proces op? Allereerst meer innerlijke rust. Wanneer het gekwetste kind zich gezien voelt, hoef je minder te vechten of te vluchten. Je leert jezelf beter kennen en durft keuzes te maken die bij jou passen. Relaties worden authentieker, omdat je niet langer alleen maar pleast of je afsluit. Ook komt er meer ruimte voor je creatieve, speelse kant: het vrije kind in jou.

En misschien wel het belangrijkste: je leert voor jezelf te zorgen, vanuit je eigen kracht, zonder afhankelijk te zijn van goedkeuring of bevestiging van buitenaf. Je hoeft niet langer te vluchten in afleidingen als overmatig werken, relaties, eten of zorgen voor anderen. Je mag volledig jezelf zijn, met al je kwetsbaarheid en je kracht. Je zult merken dat je leven daardoor meer in balans en flow komt.

Het kind in jou omarmen en hoe coaching hierbij kan helpen

Iedereen draagt een innerlijk kind in zich. Voor sommigen is dat iets waar ze zich al bewust van zijn, voor anderen is het helemaal nieuw. Zelfs wie een liefdevolle jeugd heeft gehad, heeft vaak nog onverwerkte gevoelens of oude overtuigingen bij zich. Het innerlijke kind beïnvloedt vaak op een subtiele maar krachtige manier hoe je voelt, denkt en handelt in je dagelijks leven.

Vaak zijn er stukken van dit innerlijke kind waar je zelf blind voor bent. Daardoor merk je dat je telkens in dezelfde patronen terechtkomt en bepaald gedrag zich blijft herhalen. Het kan heel helend zijn als iemand je wijst op deze delen, zodat ze gezien en gehoord kunnen worden.
In mijn praktijk help ik je om deze delen te herkennen en erkennen, zodat je langzaam bevrijd wordt van oude patronen en meer levensvreugde gaat ervaren.

Het mooie is dat, ongeacht je leeftijd, je altijd contact kunt maken met je innerlijke kind. Door dit deel van jezelf te zien en te omarmen, geef je jezelf de kans om te helen, te groeien en een leven te leiden dat meer verbonden, vrij en in balans voelt.

Tot slot wil ik benadrukken dat het helemaal oké is dat je een innerlijk kind hebt, ook met gewonde delen. Het vraagt moed om dit deel van jezelf te ontmoeten, maar juist daarin schuilt een enorme kans. Door het te zien, te erkennen en te omarmen, geef je jezelf de ruimte om te groeien, te helen en meer van jezelf te leren kennen. Dit proces is een diepe vorm van zelfliefde. Je innerlijke kind is niet je last, maar een bron van kracht en wijsheid die je leven kan verdiepen.